Voortplanting zonder aanraking
Deze bijzondere dieren kunnen zich voortplanten zonder dat zij per se een partner in het vizier hebben. De dieren laten tegelijkertijd ei- en zaadcellen vrij. Deze vinden elkaar met behulp van de stroming van de zee. Een groot percentage van deze cellen zullen als voedsel fungeren voor vissen en lagere dieren. Maar wanneer de bevruchtte eicellen in bijvoorbeeld zeewier blijven hangen zullen deze zich daar verder ontwikkelen.
Jagen zonder ogen
De Groene brokkel slangenzeester is een opportunist als het op eten vinden aankomt. Naast het opruimen van dode dieren die op de zeebodem liggen, is het ook een actieve jager. Verscholen tussen de rotsen, steekt deze zeester zijn armen naar buiten, vooral gedurende de nacht. Slapende vissen kunnen door de stroming in de armen terechtkomen en zullen opgegeten worden. Ook garnalen en andere kleine kreeft-achtigen zijn hun leven niet zeker met deze rover in de buurt. Wanneer de Groene brokkel slangenzeester een prooi heeft gevangen met zijn armen, rolt hij zijn arm op waardoor er geen ontkomen meer is voor het prooidier. Vervolgens wordt deze naar de mond gebracht om daarna levend opgegeten te worden. De mond bevind zich in het midden van de ‘hoed’ (het semi ronde lichaam temidden van de armen). Wanneer de prooi is opgegeten is, afhankelijk van de grootte van de prooi, een grote bult te zien op het lichaam van de zeester.